© Grietje Boersma - Drachten
Jezus vroeg Zijn vrienden
Waak je nu met mij
Het is maar voor heel even
Daarna ben je weer vrij.
Dat wilden ze wel doen
Want waar zijn vrienden voor
De tijd verstreek heel snel
Toen ging het leven door.

Want zo gaat het meestal
Ook in ons eigen leven
Je wilt heus wel wat tijd
Aan die ander geven.

Maar tijd is het probleem
Daarvan is een tekort
Men vraagt zich weleens af
Waar tijdgebrek aan schort.

Neem nu de oude Job
Hij zat daar aan de poort
Geen enkele passant
Had zich aan hem gestoord.

Behalve zijn drie vrienden
Die zaten aan zijn zijde
Wel zeven dagen lang
Wat Job ten zeerst verblijdde.

Toen ik daarover hoorde
Heb ik enkel gedacht
Dat is pas ware vriendschap
Waar ieder mens op wacht.

Gewoon een arm om je heen
Zonder een woord te zeggen
Elkaar in stilte toch begrijpen
Niets hoeven uit te leggen.

Welk een Vriend..