Wanneer de mist is opgetrokken
en ik jou daar zie staan
dan wil ik jou omhelzen
je bent hier ver vandaan.
En toch zie ik het helder
jouw innig lief gezicht
wat mij zo diep ontroerd
jij staat daar in het Licht.
Ik huil heel diep van binnen
maar om mijn mond verschijnt een lach
omdat ik voor heel even
mijn, zo geliefde, zag.
Al ben ik mij ervan bewust
het is geen werkelijkheid
een beeld in mijn gedachten
dat raak ik nimmer kwijt.
Dag mens, ik heb je lief
voel me ietwat verward
vergeten doe ik nooit
je zit voor altijd in mijn hart.
Het leven gaat weer verder
al worstelend ga ik door
maar weet, eens word het beter
ondanks wat ik verloor.
Dag mens, ik heb je lief, zo innig lief!