Er werd gesproken over scherven
Dit was vanochtend in de kerk
Er werden vazen stuk gegooid
Het opruimen was best veel werk.
Zo ook met scherven in je leven
Dat kunnen er zovele zijn
Soms door vrienden opgelopen
En Heer, wat doen die scherven pijn.
Opgelopen in ons korte leven
Vaak niet eens door eigen schuld
Soms verlies je een geliefde
Of je wordt niet meer geduld.
Je huilt van binnen, diep verstopt
En met een lach op je gezicht
Stap je de wrede wereld binnen
Al zoekend naar verlossend Licht.
Dat Licht laat zich zo heel graag vinden
God houdt zich ver van retoriek
Geef Hem jouw scherven in vertrouwen
Hij vormt ze om in mozaïek.
Toen Jezus Christus aan het Kruis leed
Nam Hij de scherven er ook bij
Er komt een tijd, die is er al
Dan zijn wij van alle scherven vrij!
Ook die van mij? Eeuwig van scherven vrij!