Eens schreef ik heel veel brieven
Het werden er steeds meer
Ik schreef ze dan aan een vriendin
Dat ging over en weer.
Totdat er media ontstond
Papier bleef ongeschreven
Ik mis dat beetje nostalgie
Want waar is dat gebleven.
Het doet me denken aan een brief
Zo mooi en ongeschonden
Daarin wordt liefde uitgelegd
In woorden, onomwonden.
Een liefdesbrief, zo ongekend
Onaangetast en puur
Al eeuwen oud, verwonderlijk
Doorstond elke censuur.
Het is de liefdesbrief van God
Toegankelijk voor ons allen
Met woorden ter bemoediging
En tips om niet te vallen.
Ik neem de woorden in mij op
Ze boeien mij steeds weer
Ik heb iets kostbaars in mijn hand
Een brief van God, mijn Heer.
En weet je wat mij werkelijk raakt
In God zijn liefdesbrief
Dat Hij ons allen zeggen wil
Ik heb Mijn kinderen lief!