Jezus ging ontspannen zitten
aan die lange, lange dis
brak het brood, sprak een gebed uit
roemde hierbij, vergiffenis.
Dit is Mijn lichaam en Mijn bloed
onthoudt, het redt jouw dierbaar leven
want Ik heb alles in de hand
wanneer je het durft over geven.
Het brood dat sterkt, was wat Hij zei
en wijn maakt vrolijk, het maakt rein
jouw leven heb ik reeds gekocht
zodat jij altijd vrij zult zijn.
Vaak willen wij zelf veel te veel
maar, maakbaar, is het leven nooit
dan komen wij bedrogen uit
voelen ons naakt en soms berooid.
We zijn afhankelijk van God
Hij, die Zijn eigen Kind afstond
de Vader die getuige was
hoe men Hem naar de afgrond zond.
Maar Jezus overwon de dood
met een belofte in het verschiet
voor Hem is ieder waardevol
nee, God vergeet Zijn kinderen niet!