© Grietje Boersma - Drachten

Ik zie ze lopen, jonge mensen hand in hand, ze kijkt liefdevol op naar hem. Zouden ze hun toekomst samen bespreken, vol verwachting..ik vraag het me stilletjes af.

Toekomstdromen, wie heeft ze niet. En gelukkig maar want die dromen mogen er zijn. Het is niet altijd zo dat ze dan ook uitkomen zoals jij ze hebt uitgedacht, is het niet?!
Onderweg in het leven moet je ze regelmatig bijstellen, vaak lukt dat maar soms ook niet en in dat geval pas je jezelf aan die nieuwe omstandigheden aan.
Ik wil daarmee niet zeggen dat het altijd zo gemakkelijk gaat als het hier klinkt, want dat is zeker niet het geval. Wel heb ik gemerkt dat een mens ook heel flexibel kan zijn, en mee beweegt met wat het leven biedt, soms worstelend en soms ook rol je vanzelf in die situatie.

Ik voor mijzelf heb gemerkt dat je kracht krijgt naar kruis, maar oh, wat kan dat kruis zwaar zijn en wat kun je jezelf dan verloren voelen. Maar ik heb van huis uit meegekregen niet zo gauw op te geven en je te voegen naar wat op je pad komt. Daar ben ik dankbaar voor want hoe anders had ik het tot dusver vol kunnen houden.
( degenen die mij goed kennen weten van mijn situatie, en anders..vraag gerust in een persoonlijk bericht)

Ik wil hierbij een ieder die met moeiten en worstelingen te maken hebben een hart onder de riem steken, je staat er niet alleen voor, zoveel anderen worstelen met jou, tastbaar of ver weg.

Die jonge mensen, bezig met hun toekomst gun ik hun dromen en hoop dat ze deze waar kunnen maken en het leven hen genadig is!!
Geef je dromen nooit op, ook ik heb ze nog, ja, ook nu nog..wat zou je zonder dromen zijn?! Nu moet ik bekennen dat ik mijn hele leven lang al een verwoed droomster ben en heerlijk kan wegvluchten in fantasie welke ik dan weer neerzet in een verhaaltje.

Ik zie ze lopen, hand in hand...