© Grietje Boersma - Drachten
Het voelde alsof ik verdronk
het water stond al aan mijn lippen
maar wat de Heer toen voor mij deed
daar kon ik echter niet aan tippen.

Hij zette allebei zijn voeten
op de golven, groot en wreed
om zo mijn richting op te komen
dat mijn God dat voor mij deed!

Wat ik toen zag, verbaasde mij
ik zag Hem komen, fel verlicht
terwijl mijn Heer naar mij toe liep
spatte een golf in mijn gezicht.

Die golf vermengd met bitt ‘re tranen
al sijpelend langs mijn natte wang
werd behoedzaam afgeveegd
en plots was ik niet langer bang.

Want mijn allergrootste Vriend
zou mij nooit laten vergaan
Hij trotseert de grootste storm
in mijn zo woelige bestaan.

Ik leg de golven in God,s hand
Hij strijkt ze snel en handig glad
hoe zou mijn leven zijn geweest
wanneer ik geen vertrouwen had.