Er is een kindeke geboren
Op zich is dat niet ongewoon
Alleen zal ooit dit kleine kindje
Zitten naast God op de troon.
Heel even kijk ik stiekem mee
Over de schouder van de herder
Wat zou ik graag dit kindje strelen
Maar ,helaas, ik durf niet verder.
En zou dat dan eerbiedig zijn
Dat denk ik niet, ben ik nu bang
Maar echter zal ditzelfde kind
Mij strelen, zacht over mijn wang.
Wanneer er tranen van verdriet
Behoedzaam naar beneden glijden
En ik ze niet kan tegenhouden
Geen confrontaties kan vermijden.
Maar Jezus, kind, Immanuel
Hij kent mijn hart en wat daar leeft
Het troost mij, want Hij gaat met mij
Omdat Hij zielsveel om mij geeft.
Wanneer ik naar het kindje kijk
Wat ook voor mij ooit is geboren
Dan weet ik met een zekerheid
Dat ik voor Hem nooit ben verloren.
Het is alsof Hij naar mij kijkt
Zijn ogen helder in de nacht
Geen mens straalt zoveel liefde uit
Hij heeft op jou en mij gewacht!