Ze mocht nu niet gaan treuzelen
Er werd gewacht op haar
Wat zou ze mee gaan nemen
Teveel werd een bezwaar.
In elk geval haar knuffel
Die liet ze niet alleen
Waar zouden ze naar toe gaan
Ze wist geeneens waar heen.
Haar naam werd plots geroepen
Er was te weinig tijd
Haar pop liet ze maar liggen
Dit tot haar grote spijt.
Haar moeder klonk verdrietig
En op haar vraag waarom
Kreeg ze niet rechtstreeks antwoordt
Mama zei enkel, kom!
Daar liepen ze op straat
Er was een lange rij
Het leek wel polonaise
Er kwamen steeds meer bij.
En eenmaal aangekomen
Stond daar een grote trein
Daar moest ze in gaan klimmen
Zou het vakantie zijn?
De trein kwam in beweging
Kwam langzaamaan op gang
Er was gehuil en ook geschreeuw
Ze werd een beetje bang.
Ook kreeg ze het zo warm
Dat gaf niet, zei haar moes
Want strakjes in het kamp
Mocht ze onder de douche..