U, Heer, opent deuren
schenkt kansen, perspectieven
ik hoef het maar te grijpen
dit zelfs naar gelieven.
Dat ik dit, Heer, niet zag
dat lag echt niet aan U
mijn hart was steeds op slot
die opende U nu.
De schellen van mijn ogen
zijn niet langer dicht
omhoog getrokken, echt
vangen ze nu zoveel licht.
Ik vraag me af, steeds weer
waar mijn gedachten waren
keek enkel naar benee
ontweek vele gevaren.
Gevaar was maar fictief
en door mijzelf bedacht
U had geduld met mij
hebt lang op mij gewacht.
Nu durf ik op te kijken
en God, was is het goed
te zien wat ik vermag
te mogen, maar niets moet.
Want Uw genade, Heer
is renteloos, ja, vrij
verwondert neem ik aan
dat, wat U hebt voor mij.
Dank U voor zoveel
kan alles niet benoemen
maar mag ik mij dan, Heer
op Uw genade roemen.