© Grietje Boersma - Drachten
Kom, zei Jezus, volg Mij maar
En Hij liep stevig verder
Maar ik was bang, echter waarvoor
Hij was toch ook mijn Herder.

Schoorvoetend liep ik, stap voor stap
Het schoot alleen niet op
Ik zag Hem in de verte gaan
En riep toen, Jezus, stop!

Abrupt stond toen mijn Here stil
Totdat ik voor Hem stond
Hij stak Zijn handen naar mij uit
Maar ik keek naar de grond.

Zacht mompelde ik ongerust
Ik durf het niet, mijn Heer
Zou U het spijten wanneer ik
Nu dan maar ommekeer?

Tja, dat is wel jouw eigen keus
Was wat mijn Here zei
Maar wat zou je verliezen dan
Als je nu kiest voor Mij!

Dat was een goede vraag van U
En echt, ik wist het niet
Maar zat nog teveel vast aan zorg
Teveel aan mijn verdriet.

Ik zag U schudden met Uw hoofd
En in Uw oog een traan
U liep opnieuw weer van mij weg
Zou ik U laten gaan?

Oh nee, was plotseling mijn besluit
Daarvan krijg ik vast spijt
Blij draaide U Zich om naar mij
Uw armen wijd gespreid!

En ik zei..Ja!