Ik hef mijn blik naar boven
Daar, naar het Paradijs
Want hier is het zo mistig
Zo donker en zo grijs.
Er is nu nog geen uitkomst
Geen enkel perspectief
Omdat iets, heel geniepig
Nog rond sluipt als een dief.
We hebben uitzicht nodig
Dat is mijn grootste wens
Een doel om naar te streven
Verbreding van de grens.
Het zal heus wel weer komen
Daar wil ik op vertrouwen
Een rots van hoop en van geloof
Om verder op te bouwen.
Het is een vast gegeven
De wereld op zijn kop
Maar over een klein poosje
Pak ik de draad weer op.
Nu wandel ik traag verder
Wel aan mijn Vaders hand
Met Hem door deze chaos
Houd ik de hoop in stand!
God zorgt dat ik niet strand..