In het leven na dit leven
Zijn de mensen niet getrouwd
Zodat je niet hoeft na te denken
Van wie je dan het meeste houdt.
Wel ben je er voor altijd welkom
Daarvan ben ik overtuigd
Ik geloof dat elke engel
Bij jouw aankomst zeker juicht.
Gods arm reikt zelfs nog verder
Hij pakt ons hier op aarde vast
Hij werpt Zijn liefde als een mantel
Om ons verdriet en onze last.
Ik koester mij in deze warmte
Welk die mantel ook verspreidt
Ik zou het niet graag willen missen
Het heeft mij van mijn zorg bevrijdt.
Ik verheug mij in Zijn liefde
Op mijn Here mag ik bouwen
Zou ik genade dan verwerpen
En mijn God niet meer vertrouwen.
Welnee, ik heb mogen ervaren
Zijn mantel heeft mij vaak behoedt
Niet langer kijk ik angstig rond
Onder Gods mantel is het goed!
Ik koester mij..