Mijn kruk weer van de stal gehaald
na tweeën half jaar
zolang mocht ik ,vrij, lopen
meer dan ik durfde hopen
nu staat mijn hulp weer klaar.
Ik heb moeten bekennen
dat het zo niet meer gaat
een fijne korte wandeling
is iets wat echter nog wel ging
al was,t soms uit de maat.
En om mijn handen silversplints
dit schrijf je met een ,s,
de kracht werd minder, merkte ik
mijn vingers ook een beetje dik
maar draag ze met succes.
Toch kan ik erg dankbaar zijn
want echt, ik kan nog veel
ik schilder door en dicht maar raak
dat laatste doe ik wel wat vaak
wat ik graag met je deel.
Voel me gedragen door mijn God
al valt het soms niet mee
maar Jezus draagt met mij, mijn pijn
en Hij zal altijd bij mij zijn
gaat voor mij recht door zee.
De reden dat ik dit nu schrijf
is ter bemoediging
wanneer het leven tegenstaat
en als het even niet meer gaat
dan rest je maar een ding.
Leg het al in God zijn hand
Hij weet reeds van jouw zorg
Jezus wandelt aan je zij
dat doet Hij graag, naast jou en mij
en staat persoonlijk, borg!
Doch echter, ik spreek voor mijzelf
daarvan ben ik bewust
jouw eigen zorgen ken ik niet
maar gun jouw troost in jouw verdriet
en innerlijke rust!