Ik wil nu niet meer huilen
maar langs mijn wang rolt traag een traan
ik veeg hem weg, geërgerd
want waar kwam die ineens vandaan.
Ik bid tot God om wijsheid
want echt, heel wijs, dat ben ik niet
zo reageer ik met mijn hart
daar waar verstand mij kort verliet.
Maar ach, God heeft mij zo gemaakt
ik ben zoals ik ben
heel impulsief, vaak, dat dan wel
iets wat ik zelf erken.
Ook kwetsbaar, wat soms lastig is
hoewel, vaak positief
er is niets mis met kwetsbaarheid
dat is ook best wel lief.
Ik mag ook heel graag zingen
het zal geen klaaglied zijn
ik zoek wat op van youtube
iets met een mooi refrein.
Intussen dank ik Jezus
Hij heeft op mij gewacht
wat fijn dat Hij, die met mij huilt
ook samen met mij lacht!