Ik sta alleen nu, aan de grens
ben uit de cirkel weggelopen
en kijk ik enkel rustig toe
voor een momentje weggeslopen.
Soms is dat echt heel even nodig
en kom ik weer tot rust
ik loop niet in de massa mee
dan ben ik te snel uitgeblust.
Ik ga er maar relaxed bij zitten
mijn benen zijn gekruist
zo zit ik graag, en denk dan na
hoofd rustend op mijn vuist.
Gedachten nemen dan een vlucht
al denkend over wat ik doe
het gaat alleen soms over niets
het onderwerp doet er niet toe.
Ik mompel dan stil voor mij uit
wellicht lijkt dat een beetje raar
maar ach, ik ben dan toch alleen
hoewel, God is mij steeds gewaar.
Echter, dat is een hele troost
bij Hem ben ik geborgen
mij zeer bewust dat Hij er is
en deel Hem al mijn zorgen.
Wanneer mijn hoofd weer is geleegd
mijn hart vervult met nieuwe moed
dan stap ik zacht weer in de kring
en weet, het is weer goed.
Blijmoedig kijk ik voor mij uit
zo met God aan mij zij
durf ik de dagen aan te gaan
want Hij staat mij nabij!