Met mijn hoofd gebogen
Knielend op de harde grond
Vouw ik nu mijn beide handen
Maar mijn gedachten zijn verstomd.
Ondanks dat weet ik dat U Heer
Mij tot nu toe nooit verliet
En behoef ik niets te zeggen
Omdat U mij wel doorziet.
Wat een zegen te beseffen
Dat al mijn moeiten en mijn pijn
In Uwe Vaderhanden
Immer veilig zijn.