Daar stond een man in witte jurk
En Hij riep met een luide stem
Kom, volg Mij, toe, ga met Mij mee
Doch, ik keek heel verbaasd naar Hem.
Zeg, ben je mal, dacht ik toen nog
Ik ga niet met een vreemde mee
Maar toen Zijn ogen mij bereikten
Volgden mijn voeten heel gedwee.
Was het Zijn stem, was het die blik
Ik kon het zeker niet weerstaan
Kom, volg Mij, zei Hij weer heel zacht
Toen ben ik met Hem meegegaan.
Hij ging mij voor, dat voelde fijn
Verdwalen zou ik nu niet meer
Als ik maar volgde waar Hij ging
Mijn eigen Gids, mijn Jezus, Heer.
Plots stond Hij voor een enge poort
Ik durfde niet, was veel te bang
Hij naderde, pakte mijn hand
En streek met liefde langs mijn wang.
Ik heb het duister overwonnen
Zo het voor jou nooit donker is
Zou ik het durfen, vroeg ik nog
Dat durf je zeker en gewis.
Kom maar, zei Hij, wees niet bevreesd
Vertrouw op Mij, je kunt het aan
De weg is vrij, jouw pad gereed
Ik ben er reeds doorheen gegaan!
Volg Mij maar..kom..