Ik heb gehuild, gerouwd, geschreeuwd
En dat alles met een zucht
Het verwerken van verdriet
Heeft mij uiteindelijk opgelucht.
Maar in mijn rouw en diepe pijn
Heb ik gevraagd, waar bent U, Heer
Ik voelde mij toch zo verweesd
En had geen enkele verweer.
Toch was U daar, heel dicht bij mij
U liet mij stilletjes begaan
Terwijl ik dacht U kwijt te zijn
Ging U, Heer, nooit bij mij vandaan.
Nu ik mijn rust weer heb gevonden
Kan ik die dingen helder zien
Herinner ik Uw medeleven
En Uw geduld, Heer, bovendien.
In nieuw vertrouwen in mijn leven
Treed ik de toekomst tegemoet
Mijn dank is groot, Heer, voor Uw liefde
U liet mij rouwen, dat was goed!