- Gegevens
- Geschreven door: Grietje Boersma
- Categorie: Gedichten bij Pasen
En de engelen zwegen
Ze hielden al hun adem in
Wat op een einde zou gaan lijken
Was werkelijk een nieuw begin.
Het toneelspel kon beginnen
Intriges waren reeds in zicht
Maar wat zo spoedig wel zou blijken
Dat de Heer al was beticht.
De schuldvraag was toen snel gevallen
Handen in onschuld al gedoopt
Barabbas werd vrij gelaten
Anders dan men had gehoopt.
En Christus stond daar heel gelaten
Alsof het er niet meer toe deed
Hij wist als enige de uitkomst
En maakte Zich voor ons gereed.
Nagels geslagen door Zijn handen
Een speer gestoken door Zijn zij
En ik, ik ben alleen verbijstert
Om wat Hij heeft gedaan voor mij!!
- Gegevens
- Geschreven door: Grietje Boersma
- Categorie: Gedichten bij Pasen
Hij maakte de weg al voor je open
Het voorhangsel is reeds gescheurd
Ja, je bent welkom bij de Vader
Ondanks de dingen die zijn gebeurd.
Maar hang niet wederom opnieuw
Dat voorhangsel voor je hart
Verstop je niet, toe loop niet weg
Zodat de zorg je weer benard.
Laat geen barriére je nu nog scheiden
Van de liefde van de Heer
Geef Hem toegang tot je wezen
Hij haalt de muren voor je neer.
God wil altijd voor je zorgen
Laat Hem een Vader voor je zijn
Hij stuurde jou Zijn enige Zoon
Ja, Hij koos immers voor de pijn.
Door te sterven aan het Kruishout
Redde Hij jou, liet je niet staan
Dus zet je hart nu voor Hem open
En ga nooit bij Hem vandaan!
- Gegevens
- Geschreven door: Grietje Boersma
- Categorie: Gedichten bij Pasen
Oh, ik weet het alles Heer
Al was ik reeds gezond
(toch, deze pijn slaat mij teneer)
ik niet zo dicht bij U stond.
Alleen in mijn donkere dagen
In al die momenten vol van verdriet en pijn
Borrelen er zoveel vragen
Omhoog in mijn menselijk brein.
Wil ik de zin van mijn lijden weten
De zin van mijn bestaan
Zou ik bijna, Heer, vergeten
Uw belofte met mij deze weg te gaan.
Immers, het zwaarste kruis dat was voor U
Wat zal ik dan nog klagen
Ik zal proberen vanaf nu
Mijn lasten fier te dragen.
- Gegevens
- Geschreven door: Grietje Boersma
- Categorie: Gedichten bij Pasen
Hij droeg de wereld op Zijn schouders
Een balk zo zwaar, soms niet te dragen
Sjorrend, steunend van de pijn
Zonder een moment te klagen.
Daar liep Hij langs de lange weg
De doornen staken in Zijn hoofd
Een kroon, gevlochten door een mens
Zo werd Hij van Zijn eer beroofd.
Hij viel, een man die kwam voorbij
Werd uit de massa zo geplukt
Help jij maar dragen, werd gezegd
De man ging onder last gebukt.
Toch liep hij door, hij had geen keus
Ik kan dit niet, zei hij toen zacht
Jezus keek langzaam naar opzij
Ik heb dit niet van jou verwacht.
De man, Simon, zo heette hij
Werd diep geraakt door Jezus stem
Ik help U Heer, dat doe ik graag
Ik help U, zei hij toen met klem.
En Simon weende bitt,re tranen
Want wat hield hij van de Heer
Huil niet om Mij, zei Jezus toen
Het is nu lang zo zwaar niet meer.
Zo aangekomen bij de plek
Ook wel ,,Schedelplaats" genoemd
Werd Jezus, mens en God gelijk
Gehoond, bespot maar ook geroemd.
Verbaasd zei men, Hij was het echt
Jezus Messias, onze Heer
Gehuld in spijt en diepe rouw
Knielde men aan Zijn voeten neer!
- Gegevens
- Geschreven door: Grietje Boersma
- Categorie: Gedichten bij Pasen
En Hij keek op, smekend
Zijn vrienden zagen 't niet
Een kreun welke ontsnapte
Zulk uiting van verdriet.
De handen stijf gevouwen
Vertwijfeld bang en zoveel meer
Maar ook vol overgave
Legt Hij zich bij Zijn opdracht neer.
Hij zou een keuze maken
Het pakte gunstig uit
Hoe zwaar de gang zou worden
Hij bleef bij Zijn besluit.
De rug gerecht en kin omhoog
Liep Hij Zijn vijand tegemoet
Ja, Jezus was het die toen zei
Wees maar gerust want het komt goed!