© Grietje Boersma - Drachten
En het was stil, zo stil
het graf was toegedekt
mijn Jezus rustte zacht
men had Hem ook bedekt.

In linnen, oh zo wit
lag Jezus in het graf
Jozef was de man
die Hem een rustplaats gaf.

Heel zacht liepen ze weg
respect lag in hun hart
voor Jezus Christus zelf
wiens liefde was gestart.

Maar ik, wat moet ik nu
op deze stille dag
al wenend om mijn Heer
die in die tombe lag.

Ik hield me maar gedeisd
Sabbat was ingetreden
heel even dacht ik nog
Hij heeft voor niets geleden.

Maar dan, vervult met hoop
ook deze dag verglijdt
en ik besef, mijn Heer
heeft mij, heeft ons bevrijdt!