Ik struikel achter Jezus aan
een trouwe volgeling ben ik
tot ik het spoor weer eens verlies
ontdek ik tot mijn grote schrik.
Ik kijk naar links en dan naar rechts
waar is Hij toch zo snel beland
zo liep Hij voor mij, zag Hem toch
Zijn voetstappen nog in het zand.
Hij liep zo rap, te snel voor mij
en keek niet even achterom
dat doet Hij in de regel wel
al kijkend of ik ook wel kom.
Misschien vertrouwde Hij erop
dat ik wel in Zijn tempo pas
maar wat ik nog niet had verteld
is, dat ik nog zover niet was.
Plots bleef Hij staan, draaide Zich om
keek lachend in mijn rood gezicht
heb je het warm, was wat Hij vroeg
je hebt ook heel wat werk verricht.
Ja, Heer, zei ik, dat is ook zo
het valt niet mee leerling te zijn
ik plaats mijn voeten in Uw spoor
maar echt, mijn voeten zijn te klein.
Ach, antwoordde U liefdevol
het maakt niet uit, je doet je best
dat is voor Mij voldoende hoor
vertrouw Me maar, dan volgt de rest.
Vervolgens ging U weer op weg
verblijd liep ik achter U aan
mijn tred was niet meer instabiel
met U wil ik wel verder gaan!