© Grietje Boersma - Drachten
Ook ik heb mij wel afgevraagd
Mijn God, hebt U mij soms verlaten
Ziet U dan niet hoe zwaar het is
Hebt U dat al niet in de gaten? 

En dan de oorlog en de pijn
Die ons voor ogen wordt gehou’en
Waarom God, grijpt U dan niet in
En helpt U niet al Uw getrou’en .

Maar tegelijk besef ik hier
Zijn wij zo trouw dan wel aan U
We dwalen immers van U af
En leven in het hier en nu.

U laat ons gaan in vrijheid Heer
Maar kunnen wij die vrijheid aan
Nu in mijn wanhoop vraag ik U
Laat U ons los, laat U ons gaan?

Dan is het of U antwoordt Heer
Het komt zo plotseling bij mij binnen
Het is alsof U zeggen wilt
Ik weet niet waar Ik moet beginnen.

Maar wat Ik hierbij zeggen wil
Ik houd Mijn oog gericht op jou
Nooit wijk Ik immers van jou zij
Laat jou niet achter in de kou.

Maar heb nooit over jou beschikt
Doch ben beschikbaar, elk moment
Dat is wat elke vader doet
Omdat Hij al Zijn kinderen kent.

Weet dat ik diep betrokken ben
En met jou mee lijdt in jouw nood
Ik ben jouw Vader, dat vooral
Maar ook ben ik jouw Bondgenoot!!